9. Tradities
Acht dagen in je eentje naar Schotland om je te bezinnen op de komende tien jaar van je leven. Deel 9. Tradities. Over de verhouding tussen nieuw en spannend, en oud en vertrouwd.
Tegenstrijdigheden
Soms ben ik een vat vol tegenstrijdigheden. Zo houd ik over het algemeen niet van routine en zoek graag naar nieuwe uitdagingen. Na één of twee keer iets gedaan te hebben, vind ik het vaak wel genoeg en begint de verveling toe te slaan. Wil ik iets vaker doen, dan is het zaak dat ik op een of andere manier zorg voor afwisseling. Het sporten bij mijn Gym houd ik bijvoorbeeld alleen maar vol omdat geen training hetzelfde is. Daar tegenover staat dat ik gek ben op tradities en het in stand houden van allerlei gewoonten. En waar kun je dan beter zitten in de kerstperiode dan in Groot Brittannië?
Galakostuum
Tijdens een avondmaaltijd raak ik aan de praat met een Schots echtpaar aan het tafeltje naast me. Ze kwamen uit het hoge noorden van Schotland en verbleven hier vaker. Dit keer waren ze hier vanwege de 70e verjaardag van de vrouw. Het was een cadeautje van hem. Ze hadden het duidelijk goed samen. Ze deelden al hun gerechten en zoals ze met elkaar omgingen deden ze me erg denken aan mijn eigen ouders. Wat heerlijk als je zo vol liefde samen oud mag worden.
Normaal gesproken gingen ze met een cruise op vakantie. Ze varen zo de hele wereld over en doen in één vakantie soms wel 5 of 6 landen aan. Ze vinden dit een heerlijke manier om op vakantie te gaan. Alleen schijnt er tijdens zo’n cruise een ‘dress up night’ te zijn, waar het de bedoeling is dat iedereen in gala komt. Zij vindt dat geweldig, hij niet. Hij zei wel trots dat ze altijd de mooiste dame van die avond is en haar reactie daarop was: “and he suffers for me’. Hij knikte instemmend. Zó lief!!! Toen ik vroeg of hij dan in smoking moest, bleek ik er heel erg naast te zitten. Hij was een Schot! Zijn ‘suit’ was natuurlijk zijn traditionele Schotse Highland kilt. Hoe geweldig is dát? Dan zit je aan de andere kant van de wereld en draag je op een gala avond waar je eigenlijk niet naar toe wilt, wel met trots je Schotse kilt.
Trots
Dit soort tradities zitten enorm ingebakken in de Schotse, maar ook Britse cultuur. Ze zijn trots op hun land en het verleden. Vol overgave worden allerlei historische gebeurtenissen en culturele aspecten van het land gerespecteerd en gevierd. Het hangt hier aan elkaar van herdenkingen, tradities en gewoonten en ze trekken daarvoor werkelijk alles uit de kast. Kerst is een mooi voorbeeld. Toen ik hier, vroeg in december, aankwam kreeg ik al overal een ‘happy Christmas’ als afscheidsgroet. Je zou niet zeggen dat Christmas eigenlijk het Engelse feestje is en Oud en Nieuw (Hogmanay) het Schotse feestje.
Nieuwe tradities
Nu houd ik wel van tradities. Het hoort bij de cultuur van een land, de eeuwenoude familiegebruiken en de mensen zelf. Tradities hebben iets vertrouwds en ze zorgen vaak voor mooie herinneringen met je dierbaren. Zo heb ik een vriend met wie ik al jaren de eerste nieuwe haring eet en vrienden met wie we standaard de nieuwste James Bond gaan zien. De wekelijkse vrijdagmarkt is het begin van mijn weekend en de afsluitende koffie in het koffietentje met mijn sportmaatjes smaakt altijd naar meer.
Ondanks deze gewoonten heb ik Kerst eigenlijk nooit echt gevierd. In mijn horecadagen was het gewoon heel hard werken met deze dagen. En gek genoeg was dat altijd geweldig om te doen. Na afloop van die bizar zware avonden, kookte de chef kok dan altijd nog een kerstdiner voor ons. Ook dat was traditie. Dan zaten we om 02.00 uur met zijn allen aan ons eigen diner. Een bijzondere en onvergetelijke tijd.
Getroffen
De rode draad in al deze gewoonten en tradities zijn natuurlijk de mensen met wie ik deze herinneringen deel. Het is ‘quality time’ met vrienden en familie en dat zorgt voor verbinding. En als iets me duidelijk geworden is tijdens deze week, is het dat ik het met mijn vrienden en familie in het algemeen erg getroffen heb. En met mijn vriendje in het bijzonder. Wij vieren onze relatie ieder jaar door pannenkoeken te gaan eten. Een groter feestmaal kunnen we ons niet bedenken. Hij standaard ‘naturel met poedersuiker’, ik standaard ‘spek met stroop’. Al 19 jaar lang. Niks geen afwisseling of uitdaging, maar een traditie die ik hoop nog heel lang samen met hem in stand te kunnen houden.
Dit blog is onderdeel van een serie.
Eerdere blogs lezen? 8. Balans
Verder lezen? 10. Afscheid.
Prachtig mooie blog Petra! Heb met je mee genoten!